Studentki o Erasmusie: Studia w Chorwacji to raj! [WYWIAD]

Gigantyczne zniżki na komunikację miejską dla zagranicznych studentów, domowe obiady za 4 zł i ekspresowa pomoc w dziekanacie. - Studia w Chorwacji to raj - przekonują nas Magdalena Siwerska i Aleksandra Stumik, studentki z Gdyni, które wzięły udział w programie Erasmus+ i wyjechały na semestr studiów do Rijeki. Swoimi doświadczeniami dzielą się na blogu Efekt Kontrastu (www.efektkontrastu.pl).

Czy miałyście jakieś obawy przed zdecydowaniem się na wyjazd na Erasmus? Co było najmniej przyjemną częścią załatwiania spraw formalnych?

Obawy przed studiowaniem przez kilka miesięcy w obcym kraju? Nie jesteśmy w tym typie! Jesteśmy zbyt ciekawe świata, kultury i ludzi, by podjęcie takiej decyzji poprzedzone było jakimkolwiek wahaniem. Cały proces rekrutacji nie był już niestety tak błyskawiczny. Przebiegłyśmy niezły dystans na kampusie, żeby paczka z naszymi dokumentami mogła wreszcie szczęśliwie wyruszyć w podróż do Chorwacji. I choć wszystkie rozmowy, czy to z koordynatorem programu czy też z władzami wydziału, przebiegały raczej pomyślnie, to jednak uważamy, że liczba wymaganych podpisów jest mocno przesadzona. Musiałyśmy wypełnić kilka formularzy, które szczerze mówiąc różniły się wyłącznie czcionką

Dlaczego wybrałyście Chorwację?

Słyszałyśmy, że nasza uczelnia ma podpisaną umowę z Uniwersytetem w Izmirze. Przez jakiś czas marzyłyśmy więc o Turcji. Niestety w związku z dodaniem do nazwy Programu plusa, porozumienie wygasło, a dla naszej specjalności do wyboru pozostała Isparta i właśnie Rijeka. I cóż… Przywiązanie do morza (bo w Polsce mieszkamy w Gdyni) było na tyle silne, że postanowiłyśmy postawić na Chorwację.

Co najbardziej podoba się Wam w studiowaniu w Chorwacji?

Niesamowita dbałość o studentów! Minął już miesiąc, a my wciąż nie możemy uwierzyć i przyzwyczaić się do wszystkich wygód. Chorwacki rząd wydaje się rozumieć potrzeby młodych. Władze przeznaczają ogromne sumy na ułatwienie naszego życia: dodatkowa zniżka dla obcokrajowców na bilety komunikacji miejskiej, 75% dofinansowania do jedzenia w studenckich restauracjach czy darmowy kurs języka chorwackiego. Ponadto zawsze możemy liczyć na bezproblemową, serdeczną i co najważniejsze – ekspresową pomoc w dziekanacie. Kiedy dodamy do tego piękne widoki, życzliwość i optymizm mieszkańców, tworzy się istny raj!

Jakie zauważacie różnice między studiami w Polsce i Chorwacji?

Przede wszystkim różni się system nauczania i oceniania. W Chorwacji cały trud nauki nie sprowadza się wyłącznie do kilku tygodni sesji. Tutaj przez cały semestr udowadniasz, że faktycznie zasługujesz na daną ocenę, że Twój wynik nie jest zależny od głupiego szczęścia w teście jednokrotnego wyboru. I właśnie dlatego, w ciągu najbliższych miesięcy, na każdy z pięciu wybranych przez nas kursów, musimy przygotować prezentacje, zdać dwa kolokwia, napisać esej i pomyślnie przebrnąć przez egzamin finałowy. Po drodze trafimy jeszcze na kilka testów i recenzji artykułów. Pokonanie trasy ułatwią nam materiały udostępniane przez prowadzących w niezawodnym miejscu o nazwie Lumens5+, czyli odpowiednik naszego uczelnianego Portalu Studenta (elektroniczny system obsługi studiów dla studentów i pracowników Uniwersytetu Gdańskiego – przyp. red.). Niestety, to Chorwaci wiedzą, jak właściwie wykorzystać możliwości witryny. Znajdziesz tam wszystkie informacje: plan zajęć, sylabusy, kontakt z wykładowcami, treści z kursów – również prezentacje z zajęć, bo dla tutejszych profesorów jest oczywiste, że głównie na nich powinien bazować egzamin sprawdzający naszą wiedzę.

Jak wyglądały Wasze pierwsze dni w Chorwacji? Co Was najbardziej zachwyciło?

Jadąc do Chorwacji, byłyśmy przygotowane na kumulację problemów. Obcy kraj, inne prawo, nowa uczelnia – nie da się przecież tak łatwo przebrnąć przez wszystkie formalności. A jednak! Od samego początku spotkałyśmy się z ogromną sympatią. Każda poznana osoba oferowała swoją pomoc. Właściciel mieszkania przywiózł nam ciasto do kawy, pokazał wydział, sprawnie ominął kolejkę w dziekanacie. Sąsiedzi sprawili, że jesteśmy bliżej lokalnych studentów, a wypełnianie dokumentów w języku chorwackim to czysta przyjemność. Chorwacja przywitała nas uśmiechem, spontanicznością i beztroską, której każdego dnia staramy się uczyć coraz bardziej.

Na czym polega "magia" chorwackiej legitymacji studenckiej?

W Polsce cieszymy się z 51% zniżki na bilet komunikacji miejskiej. Nie śmiemy nawet oczekiwać więcej. A tutaj? To dla nas coś naprawdę niezwykłego, że oprócz tańszej karty na komunikację miejską, za niecałe 4 zł możemy zjeść pełnowartościowy posiłek, składający się z dwóch dań. Takie udogodnienia powinny być standardem. Student oszczędza cenne monety, a rząd skutecznie walczy z otyłością. Na wydziale widziałyśmy tylko jedną osobę, której waga przekracza normę. Jesteśmy niemal pewne, że nienaganne sylwetki studentów są w dużej mierze zasługą owej legitymacji.

Jak wygląda aklimatyzacja wśród uczestników Erasmusa?

Po pierwsze wielkie brawa dla ESN Rijeka! Ludzie z tej organizacji robią naprawę dobrą robotę – pomoc z formalnościami, wycieczki, imprezy. Po drugie, „Erasmusi” to jedna wielka rodzina. Znamy czy kojarzymy raczej każdego. Od pierwszego spotkania jest między nami nić porozumienia, która sprawia, że spędzane razem chwile są po prostu bezcenne.

Z jakim stereotypem Polaków spotkałyście się w Chorwacji?

Mocne głowy. Dodatkowy komentarz jest zbędny (uśmiech).

Jak radzicie sobie z finansami?

Mając chorwacką kartkę studencką nie trzeba nieustannie martwić się o swoje finanse. Jadamy w restauracjach z ponad 70% zniżką, więc dość wysokie ceny w marketach nie są nam aż tak straszne. Odrobina rozsądku i udaje się przetrwać z unijnego stypendium.

Czy potwierdza się stereotyp, że wyjazd na Erasmus, to jedna wielka impreza?

W żadnym wypadku. Tak naprawdę wiele zależy od naszego nastawienia. Przecież to my sami ustalamy swoje priorytety. Jeśli ktoś traktuje wyjazd na Erasmusa jako dodatkowe wakacje, to z pewnością znajdzie sposób, żeby tak go właśnie przeżyć. Poza tym nie oszukujmy się, ale jest to jeden z tych momentów w życiu, który być może nigdy się już nie powtórzy. Bawimy się więc i zwyczajnie zbieramy wspomnienia.

Rozmawiała: Anna Osuch
(anna.osuch@dlastudenta.pl)