Jak studiować, to studiować!

Coraz trudniej znaleźć kierunek, na którym nie byłoby ani jednej osoby studiującej dwa równolegle. Od kilku lat liczba chętnych, by rozpocząć takie studia, stale rośnie.

Kariera?

Rozpoczynający studia równoległe często podkreślają, że dzięki drugiemu kierunkowi będą mieli lepsze perspektywy na rynku pracy. Dodatkowe umiejętności i szersza wiedza to oczywiste korzyści. Panuje opinia, że przyszły pracodawca widząc, iż kandydat skończył więcej niż jeden kierunek studiów (nieważne jaki), uzna to za oznakę pracowitości, sumienności i chętniej go zatrudni. Nie można tego traktować jak coś, co przesądza o zatrudnieniu. Jest to raczej dodatkowy atut.

Kierunki z jednej dziedziny czynią nas znawcami przedmiotu. Z drugiej strony - im bardziej są od siebie tematycznie, tym większą elastycznością na rynku pracy będziemy się cechować.

Zainteresowania?

Wiele osób twierdzi, że dzięki drugiemu kierunkowi mogą lepiej rozwinąć swoje zainteresowania i nie dają się zamknąć tylko w jednej dziedzinie. Dzięki różnorodności, której nie brakuje przy podwójnych studiach, trudno im się znudzić. Często spotyka się osoby, które zaczęły studia od kierunku praktycznego, po którym nie będą miały problemów ze znalezieniem pracy. Natomiast dopiero drugi kierunek dotyczy tego, czym naprawdę się interesują. Jak twierdzą - daje im to pewien komfort, bo nie muszę się zamartwiać, że po wyższych studiach humanistycznych dołączą do rzeczy bezrobotnych. Stąd coraz więcej osób łączy kierunki humanistyczne ze ścisłymi, przyjemne z pożytecznym.

Ambicje?

Inni twierdzą, że chcieliby być po prostu ekspertami w dziedzinie, którą się zajmują.
„Zdecydowałem się na drugi kierunek, bo stwierdziłem, że moje macierzyste studia nie zapewnią mi wiedzy matematycznej, jaką chciałbym posiadać." (Grzesiek, student matematyki i fizyki PW)

Drugi kierunek często jest traktowany jako uzupełnienie pierwszego. Pozwala spojrzeć na to samo zagadnienie z innej perspektywy. Inne ujęcie danego przedmiotu może na nowo zaciekawić swoją świeżością, uzupełnić braki w wiedzy albo skłonić do refleksji swoją innością. Stąd częste łączenia różnych kierunków ścisłych, nauk społecznych (np. pedagogika+psychologia+socjologia), humanistycznych (np. filozofia+ kulturoznawstwo+polonistyka).

Moda???

Skoro wszyscy, to czemu nie ja? Porywając się na drugi kierunek trzeba kierować się przede wszystkim rozsądkiem i nie można dać się wciągnąć w gry typu wyścig szczurów.  Podwójne studia są decyzją na najbliższe co najmniej 3 lata. Oczywiście zawsze można zrezygnować w trakcie studiów z jednego z kierunków, ale przecież nie po to się go w ogóle zaczynało.

Może kasa?

Ostatnio głośno było o 28-letnim Piotrze z Olsztyna, który studiuje... 14 kierunków! Piotr ma orzeczenie o niepełnosprawności. Aktualnie jest na 4 roku prawa na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim. Na inne kierunki zapisuje się tylko po to, aby otrzymywać stypendium, a niepełnosprawni studenci mają prawo do stypendium na każdym kierunku, na którym studiują. W ten sposób w 2007 roku uczelnia wypłaciła mu ponad 5 tysięcy złotych, a w 2008 roku -  ponad 10 tysięcy złotych. Piotr zapisywał się na kolejne kierunki. Na żadnym jednak nie chodził na zajęcia, nie przystępował do egzaminów, więc został skreślony z listy studentów. Jednak stypendia i tak zostały mu wypłacone. To się nazywa zaradność.

Sposób na nudę? Może na życie?

Studia równoległe w końcu mogą być traktowane jako sposób na nudę. Bo gdyby nie drugi kierunek, zmarnowalibyśmy ten czas na kolejne głupoty. Na siedzenie przed komputerem, imprezowanie do przesady, nudzenie się, ogólnie nie robilibyśmy nic ciekawego. A w ten sposób nie dość, że możemy w sposób przyjemny zapełnić nadmiar wolnego czasu (zwłaszcza, gdy dobierzemy sobie niezbyt wymagający, ale i ciekawy dla nas kierunek) to możemy poczuć się jak ktoś zupełnie wyjątkowy, ponieważ właściwie na każdym kierunku jesteśmy trochę „inni" niż reszta studentów. Nie jesteśmy „zwyczajnymi" studentami.

Jak to wszystko ogarnąć? Doba ma przecież tylko 24 godziny...

„Słyszałem opinię, że jadąc na dwóch kierunkach ma się więcej czasu. Wynika to pewnie z tego, że wtedy lepiej się dysponuje własnym czasem, człowiek staje się mocno zorganizowany i nie wciąga się w jakieś duperele." (Konio, z: inomnia.pl)

Najwięcej czasu zabiera ułożenie i dopasowanie planów zajęć na początku każdego semestru. Bywa, że nie zamiana grup nic nie da, bo złośliwy los sprawił, że i tak, i tak zajęcia będą się pokrywać. Wtedy pewnym rozwiązaniem jest dogadanie się z prowadzącym zajęcia i przepisanie się do grupy na przykład na studia wieczorowe, ewentualnie przychodzenie na zajęcia z zupełnie innym kierunkiem, który ma po prostu przedmiot w takim samym wymiarze godzin i przerabia te same treści. Jeśli takie możliwości nie wchodzą w grę - student studiujący dwa kierunki ma prawo złożyć podanie o Indywidualną Organizację Studiów, która umożliwia indywidualne ustalanie terminów zajęć, zaliczeń oraz egzaminów, a także opuszczenie do 50% kontrolowanych zajęć.

Wzrastająca popularność studiów równoległych sprawia, że jeśli ktoś studiuje jeden kierunek i nie robi nic więcej: nie pracuje, nie chodzi na dodatkowe zajęcia, nie planuje kolejnego kierunku, jest postrzegany już trochę jak odmieniec. Może niedługo ukończone dwa fakultety nie będą już robiły na nikim wrażenia i traktowane będą na rynku pracy jak standard?

JD/za Gazeta.pl
fot. sxc