Szkoła policealna - jak wybrać właściwą?

Przed dylematem wyboru ścieżki kształcenia prędzej czy później staje każdy z nas. Często można spotkać się z twierdzeniem, że wybór szkoły policealnej to "gorsza opcja", że w pierwszej kolejności powinniśmy rozważać wyższe studia. Czy na pewno i czy zawsze? Jest wiele czynników przemawiających za wyborem kształcenia policealnego, ale trzeba też jasno powiedzieć, że nauka w takim systemie nie oznacza, że nie możemy równolegle studiować. Jak to zatem naprawdę wygląda?  

Po pierwsze nauka w szkole policealnej trwa zwykle około dwóch lat. Oznacza to w praktyce szybsze zdobycie zawodu i możliwość podjęcia pracy. Dla osób, które stawiają na szybkie usamodzielnienie się jest to niezwykle kusząca opcja.     

Istniej kierunki, których można uczyć się i w szkołach wyższych i w policealnych, te ostatnie jednak mają przewagę jeśli chodzi o przygotowanie praktyczne słuchaczy. Przykładem jest choćby technik usług kosmetycznych, w którego programie przeważają zajęcia praktyczne. Studia wyższe są w Polsce niestety nadal nastawione na teorię. Świetnie przygotowują natomiast do pracy naukowej czy dydaktycznej. Gwoli ścisłości, istnieje szereg zawodów, które poznawać możemy jedynie w systemie policealnym.    

Pisaliśmy już, że jedno nie wyklucza drugiego, dlatego bardzo często spotkać można osoby, które studiując podejmują naukę w szkole policealnej. Jest to zwykle podyktowane chęcią rozwijania swoich zainteresowań, albo właśnie potrzebą szlifowania umiejętności praktycznych. Taka konfiguracja zdecydowanie zwiększa nasze szanse na rynku pracy.     

Trzeba pamiętać, że dzisiejszy świat wymaga dużej elastyczności i gotowości do przekwalifikowania się niezależnie od wieku. Taką możliwość stwarzają nam właśnie szkoły policealne. Niejednokrotnie zdarza się tak, że naukę podejmują osoby w średnim wieku, czy tuż przed emeryturą. Szkoła policealna czasem pomaga spełnić marzenia o pracy w zawodzie, który był nasza pasją przez całe życie, a którego z różnych powodów nie mogliśmy wykonywać. Coraz więcej placówek otwiera swoje podwoje także dla seniorów, w ramach tzw. akademii trzeciego wieku.
    
Jak jednak w natłoku docierających do nas informacji wybrać szkołę, która spełni nasze oczekiwania? Czym kierować się podejmując decyzję, żeby po dwóch latach nie żałować zmarnowanego czasu? Wiele placówek kusi słuchaczy gadżetami, nagrodami za zapisy itp., czy jednak powinien być to czynnik decydujący o wyborze miejsca kształcenia?

Przede wszystkim należy zorientować się, czy inetersująca nas szkoła zatrudnia dobrych nauczycieli, wykładowców z wykształceniem, ale i doświadczeniem praktycznym. Pamiętajcie, że ci ludzie będą odpowiedzialni za przekazanie Wam wiedzy i umiejętności. Ponieważ szkoły policealne kończą się egzaminem potwierdzającym kwalifikacje w zawodach warto, żeby wśród kadry byli również egzaminatorzy, którzy pomogą nam właściwie przygotować się do jego zaliczenia.    

Po drugie - pracownie zawodowe. Zanim podpiszecie jakąkolwiek umowę zorientujcie się, czy nabór na kierunek nie został zorganizowany tylko po to, by pozyskać Wasze dane. Zdarzają się niestety szkoły prowadzące nabory na kierunki, które nie zostały nawet zarejestrowane.  Poproście o pokazanie pracowni, przyjdźcie do szkoły w dniu kiedy odbywają się zajęcia - uczciwe placówki nie będą miały nic do ukrycia. Kopalnią wiedzy są również absolwenci. Poszukajcie ich wśród swoich znajomych.
        
Podejmując naukę w szkole policealnej zależy nam zazwyczaj na zdaniu w przyszłości egzaminu zawodowego. I tu niespodzianka - szkoły chętnie chwalą się na swoich stronach wysokimi wynikami. Niestety czasem stosują nieuczciwe tricki marketingowe – pamiętajcie, że egzamin w szkole z uprawnieniami szkoły publicznej i egzamin w rocznej szkole bez uprawnień to dwie osobne sprawy i zupełnie inny poziom trudności. To, czy szkoła pisze prawdę o wynikach można  łatwo zweryfikować na stronach Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej.
    
Bardzo ważną sprawą jest administracja szkoły. Jeśli obsługa sekretariatu zbywa was, udziela pokrętnych odpowiedzi, jeśli słyszycie jedynie ogólniki, a żadnych konkretów, albo obiecują wam maksimum rezultatów przy zerowym wysiłku- uciekajcie z takiego miejsca. Jeśli dyrekcja szkoły jest niedostępna, a słuchacze nie są nawet pewni jak wygląda dyrektor - też nie wróży to dobrze.    

Pisząc o administracji musimy koniecznie poruszyć temat umów i zapisów „drobnym druczkiem”. Jeśli do zrozumienia umowy, jaką podsuwają Wam do podpisu, przydałby się prawnik -zastanówcie się dwa razy. Pamiętajcie, że szkoła nie może w umowie zamieszczać zapisów niezgodnych z prawem. W trakcie podpisywania umów czasem wychodzi na jaw, że obiecywana w reklamach darmowa szkoła pozostaje jedynie obietnicą. W praktyce okazuje że trzeba zapłacić za legitymację, zaświadczenia i , o zgrozo, sesję egzaminacyjną. Czy to nie zaprzecza hasłu reklamowemu? No tak, kształcą za darmo, a że egzaminują za pieniądze, to już inna sprawa.

Warto pytać, szukać, dowiadywać się. Nieocenioną pomocą w wyborze będą opinie absolwentów i byłych słuchaczy szkoły. Jeśli te negatywne zdecydowanie przeważają, jeśli słyszycie o konkretnych przypadkach naciągactwa i naginania prawa - omijajcie takie miejsca szerokim łukiem.

http://oswiata.wroc.pl/

ip