Rachela Mussolini

Benito Mussolini miał opinię kobieciarza. Zalecał się do Augusty Guidi, ale ta wybrała na męża pomocnika grabarza. Zwrócił zatem swoją uwagę na jej siostrę, Rachelę – drobną, ładną blondynkę. Nie była nim mocno zainteresowana, jednak gdy ojciec Mussoliniego zabrał ją na więc socjalistów i zobaczyła jak Benito porywa tłumy ognistą przemową, co zrobiło na niej duże wrażenie. Wzięli ślub i urodziła mu piątkę potomków. Uczucie jednak nie było trwałe. Mussolini powtarzał „kobiety są po to, by je bić i mieć z nimi dzieci”, a Rachela na wieść, że jej mąż został prezesem Rady Ministrów Włoch zawołała „Co, ten bufon?!”. Przywódca był bardzo brutalny wobec kobiet i traktował je przedmiotowo. Nie widział problemu w tym, że mając żonę zabawia się z przeróżnymi kobietami. Rachela nie pozostawała mu dłużna. Najdłuższy romans Benito miał z Clarą Petacci. To ona była powodem największego małżeńskiego konfliktu. Prawowita żona przywódcy nosiła ze sobą rewolwer, w razie gdyby miała okazję zastrzelić „tę putanę”. Clara oddana i Mussoliniemu i jego ideologii, zginęła razem z nim, po czym oboje zostali pośmiertnie powieszeni za nogi na Piazzale Loreto, placu gdzie gromadziły się tanie prostytutki. Racheli udało się uciec, a za współpracę z Amerykanami nie postawiono jej żadnych zarzutów. Wraz z dziećmi zamieszkała na wyspie Ischia.