Świat - Świat nauki

Co najbardziej przeszkadza w nauce języka?

2015-08-10 13:41:31 | artykuł sponsorowany

Nauka języka obcego to skomplikowany proces, angażujący nasz mózg. By nie zakłócić tego procesu warto wiedzieć co może nam sprzyjać w nauce, a co wręcz przeciwnie. Czasem nieświadomie możemy sobie jedynie zaszkodzić. Wbrew pozorom nadmierny wysiłek, intensywna nauka nie sprzyja przyswajaniu wiedzy a zwłaszcza językowej. pośpiech w nauce języka to nie sprzyja skutecznemu zapamiętywaniu słownictwa ani nauce gramatyki.

Męczony mózg nie pracuje prawidłowo. Parcie na czas, stres również wpływają negatywnie na przyswajanie wiedzy. Nie od dziś wiadomo, iż najszybciej i najskuteczniej uczymy się bawiąc. Relaks i rozrywka sprzyjają nieświadomej nauce, kiedy nie odczuwamy wysiłku z nauką związanego. Narzucone tempo nauki, organizacja zajęć, ćwiczeń może wpływać demotywująco, mimo iż rywalizacja, ocena uznane są za doskonałe motywatory. Bezwzględnie istotne jest zachowanie zdrowego rozsądku złotego środka, co jednak łatwe nie jest. W przypadku nauki języka kompletnie nieskuteczną nauką jest nauka na czas. Zakuwanie słówek do egzaminu, mimo iż może zaowocować zaliczeniem egzaminu, to w praktyce najczęściej kończy się szybkim zapomnieniem materiału. Stąd tak ważna jest systematyczność i duża ilość ćwiczeń utrwalających, dzięki którym zapamiętane słówka, zwroty, konstrukcje gramatyczne sukcesywnie są zapisywane w pamięci trwałej naszego mózgu.

Coraz częściej mówi się o skutecznej nauce poprzez doświadczenie, tzw. zanurzenie. To najbliższy sposób nauki języka do naturalnego nabywania języka drugiego, jak i ojczystego przez dzieci. Niestety odwzorować warunków nabywania języka przez maluchy nie da się w pełni, gdyż jako dorośli mamy za sobą określone doświadczenia, nabyte nawyki, co więcej nasza wiedza, często dość rozbudowana przeszkadza nam w nauce. Nie rzadko znajomość języka podobnego o wspólnych korzeniach zamiast ułatwiać naukę, utrudnia ją powodując trudność w rozróżnieniu słów, ich zastosowań. Zdolności analizowania, kodowania oraz złożone procesy myślowe niepotrzebnie zaprzątają nam mózg wykorzystując jego pełną moc do nauki. By odciążyć mózg i co nieco rozproszyć warto uczyć się języka poprzez realizowanie swoich pasji, rozwijanie hobby, prowadzenie życia towarzyskiego itp. Wówczas oszukujemy mózg, bowiem oddając się przyjemnościom relaksujemy się, zaś dzięki nieprzerwanemu kontaktowi z językiem, którego się uczymy przyswajamy mimowolnie szereg znaczeń i konstrukcji gramatycznych, ćwiczymy płynność wypowiedzi, jak i rozumienie, czytanie, pisanie. W ten sposób redukujemy stres związany z podążaniem za postępem w nauce, jak również łamiemy bariery ograniczające nas tematycznie.

Naukowcy dowiedli różnic w zdolnościach językowych dorosłych i dzieci. O ile dorośli chłoną słownictwo, konstrukcje gramatyczne to dzieci o wiele lepiej radzą sobie z wyłapywaniem różnic, niuansów językowych, a nawet akcentem. Co więcej dzieci zapamiętują poprzez kontekst i doświadczenie całościowo. Maluchy nie uczą się na pamięć słówek, bowiem uczą się znaczeń poprzez poznawanie świata sukcesywnie zgłębiając wiedzę, poszerzając słownik. W przypadku dorosłych jest to również możliwe wykorzystując odpowiednie metody nauki. Niestety o wiele trudniej jest zadbać o otwartość umysłu i przyjmowanie konstrukcji i znaczeń między innymi idiomatycznych jako pewnik, bez analizowania i rozbierania ich na czynniki pierwsze. Im młodszy mózg tym mniej posiada połączeń neuronowych, z jednoczesną tendencją do szybkiego wytwarzania owych połączeń. Mózg osoby dorosłej posiada już pewną sieć połączeń, które utrudniają tworzenie nowych połączeń, bezwzględnie opóźniając naukę. Mózg dziecka na podstawie słyszanych dźwięków tworzy struktury językowe które odpowiedzialne są za tworzenie wyrazów i budowę wypowiedzi. Po osiągnięciu pewnego poziomu wiedzy o budowie języka trudno jest wytworzyć kolejną równoległą strukturę językową, stąd trudności w nauce języków wyłącznie ze słuchu.

Jak widać przeszkodą w nauce języków może być nie tylko brak wrodzonych umiejętności i talentu do przyswajania języków ale również inne czynniki, na które nie mamy większego wpływu. Bardzo często zachodzi paradoks, kiedy osoba inteligentna, ponad przeciętnie zdolna w danej dziedzinie odnosi porażki językowe. Skąd niepowodzenia w nauce języków? Otóż rozwinięte zdolności poznawcze mogą za nadto przesilać mózg, który nie jest w stanie przełamać schematów, jest za bardzo nadwyrężony lub zwyczajnie nadmiernie analizuje informacje do niego docierające. Najmniejsze trudności z nauką języków mają humaniści, umysły ścisłe dobrze radzą sobie z zapamiętywaniem, zależnościami, jednak o wiele gorzej z praktycznym zastosowaniem i użyciem języka, a przecież to właśnie o to się rozchodzi ucząc się języka. Uczymy się dla komunikacji, nie tylko dla samego posiadania wiedzy, która nie jest użyteczna. Tezy te potwierdzili naukowcy z amerykańskiej uczelni MIT.
Zespół badaczy pod kierunkiem Amy Finn przeprowadził symulację, eksperyment na dwóch grupach osób. Dowiedziono iż dorośli dążą do nauki morfologii języka, co im znacznie utrudnia naukę. Zaangażowanie i motywacja do nauki są kluczowe w nauce, podobnie jak systematyczna praca, jednak nadmierne przykładanie się do nauki nie sprzyja efektom nauki. Eksperyment dowiódł iż w przypadku wymyślonego przez naukowców języka wzmożone wysiłki skutecznie przeszkodziły w uzyskaniu oczekiwanych efektów nauki. W 1990 roku lingwistka Elissa Newport opublikowała ciekawą teżę, która wskazuje na budowę mózgu, a konkretnie nad wyraz rozwiniętą korę przedczołową odpowiedzialną za intensyfikację analizy informacji i ich przetwarzania. Zjawisko to powoduje szybkie przeciążenie w mózgu, przez co mózg jest mniej efektywny, gdyż na naukę języka wykorzystuje wszystkie swoje zasoby angażując szereg procesów myślowych nieistotnych z punktu widzenia nauki języka.
Hipoteza Newport została namacalnie zbadana przez zespół Finn. Dwie grupy badanych słuchało podczas eksperymentu tych samych słów, zdań i zadań polegających w pierwszej fazie na przyporządkowaniu do trzech różnych kategorii, zaś w drugiej fazie na określeniu kategorii wyrazu dodanego do wcześniej czytanych zdań trzy wyrazowych. By wyniki eksperymentu można było odnieść do hipotezy jakoby zdolności poznawcze utrudniają naukę jedna z grup badanych miała za zadanie nie skupiać się na tym co słyszy, ani na wykonaniu zadania. Grupa ta podczas odsłuchiwanego materiału układała puzzle, wykonywała inne czynności np. kolorowanie obrazków. O ile w pierwszej fazie wyniki były zadowalające dla obydwu grup badanych z korzyścią dla grupy skupionej na nagraniu, to w drugiej fazie tyczącej się morfologii języka znacznie lepiej poradziła sobie grupa, której przeszkadzano innymi czynnościami, tym samym nie skupiona na zadaniu eksperymentalnym. O ile zespół Fin potwierdził swe tezy i uznał, iż intensyfikacja nauki nie sprzyja jej efektom, to profesor lingwistyki Michael Ramscar z Uniwersytetu w Tybindze wyniki eksperymentu interpretuje mniej jednoznacznie. Otóż uważa on, że w zależności od tego jakiego elementu języka się uczymy, warto być skupionym lub przeciwnie. Ucząc się słówek, nowych znaczeń skupienie i intensyfikacja nauki sprzyja nauce, zaś ucząc się rzeczy bardziej skomplikowanych, jak gramatyka warto postawić na naukę przy okazji. Taka interpretacja skłania się do przyznania iż pewne elementy języka przyswajane są przez pamięć deklaratywną i stosowane są nieświadomie, automatycznie. Poznaj efektywne korepetycje z niemieckiego - Warszawa (Preply) a szybko podszkolisz swój język i nie tylko niemiecki.