Ciemna strona Dnia Matki

O ile w polskiej historii Dzień Matki nie ma aż tak dramatycznego pochodzenia, jej amerykańska wersja jest już zdecydowanie bardziej mroczna. Poznaj historię Anny Jarvis, „matki Dnia Matki”!

Początkowo Dzień Matki w Stanach Zjednoczonych był powołany po to, by umożliwić matkom poległych żołnierzy wspólne zgromadzenia,  podczas których mogły udzielać sobie wzajemnego wsparcia i agitować w imię pokoju. Organizatorką spotkań była matka Anny, na co dzień pomagająca młodym kobietom w uzyskiwaniu godnej opieki medycznej i miejsca do rodzenia w higienicznych warunkach, aby zmniejszyć śmiertelność noworodków. Zgromadzenie również pomagało rannym żołnierzom obu stron podczas Wojny Secesyjnej (zwanej również wojną Północ-Południe).

Matczyna misja pokojowa
Tuż po zakończonej wojnie zrzeszone kobiety organizowały pikniki z okazji Mother’s Friendship Day (Dzień Przyjaźni Matek), podczas których głosiły hasła pacyfistyczne i jednoczyły zwaśnione w konflikcie strony. Akcja objęła wszystkie miasta Zachodniej Wirginii i chętnie uczestniczyli w niej przedstawiciele zarówno Unii, jak i Konfederatów.
Po śmierci swojej matki Anna kontynuowała akcje zrzeszające matki, organizując spotkania w kościołach na terenie całego stanu. Propagowała ideę dnia poświęconego w całości matkom przez ich dzieci – dlatego wolała, by to był Dzień Matki (Mother’s Day) zamiast Dnia Matek (Mothers’ Day). Wieści o organizowanych dniach doszły do prezydenta Woodrowa Wilsona, który w maju 1914 ustanowił Dzień Matki jako święto na szczeblu państwowym.

Gorzki koniec
Nie minęło wiele czasu, gdy to szczególne święto, mające na celu celebrację wyjątkowej i intymnej relacji matka-dziecko, stało się wydarzeniem komercyjnym, ukierunkowanym na zysk określonych producentów. To spotkało się z jawnym protestem Anny Jarvis, która zaczęła…bojkotować własne święto. Powołała Międzynarodowe Towarzystwo Dnia Matki, które miało na celu odzyskanie choć częściowej kontroli nad rynkowo-wizerunkowym wybuchem popularności święta.  Organizowała protesty i wynajmowała prawników, a nawet zaatakowała Pierwszą Damę Eleanor Roosevelt za zorganizowanie zbiórki charytatywnej z okazji Dnia Matki! Jej działania nie ustawały aż do wczesnych lat ’40-tych. Gardziła materialną stroną Dnia Matki, mówiąc: „Drukowana kartka pocztowa świadczy tylko o tym, że jesteś zbyt leniwy, by napisać list do kobiety, która zrobiła dla ciebie więcej niż ktokolwiek na świecie. I te słodycze! Dajesz bombonierkę matce i większość z czekoladek i tak sam zjadasz.”

Anna Jarvis od początku mogła czerpać profity z reklam sygnowanych hasłem Dnia Matki, jednak nigdy nie przyjęła ani centa. W 1948 r. , chora na demencję starczą, zmarła bezdzietna i zbankrutowana w Marshall Square Sanitarium.

„Goździki i rajtki”
W dawnych czasach śmiano się, że na Dzień Matki lub Dzień Kobiet należy przynieść kobiecie parę rajstop i goździka. Tymczasem okazuje się, że wybór akurat tego kwiatu nie jest całkiem przypadkowy. Symbolem Dnia Matki ustanowionego przez Annę Jarvis był właśnie goździk. Sama przepięknie tłumaczyła tę ideę:

„Jego biel symbolizuje prawdę, czystość i hojność matczynej miłości – jego zapach, jej pamięć i modlitwy. Płatki goździka nigdy nie opadają, kiedy przekwita przytula je do serca– jak matki tulą do serca swe dzieci, ich miłość nigdy nie umiera. Kiedy wybierałam ten kwiat, wspominałam łóżko mojej mamy pokryte białymi różami.”




nationalgeographic.com/JM
fot. wikimedia commons